Litijumske baterije danas su neizostavan dio svakodnevnog života, omogućavajući rad naših telefona, laptopova, električnih vozila i mnogih drugih uređaja. Ali, malo je poznato da je razvoj litijumske baterije bio rezultat decenija istraživanja i inovacija koje su pokrenule pravu energetsku revoluciju. Sve je počelo početkom 1970-ih kada je naučnik John Goodenough zajedno sa kolegama izumio prvi stabilni litijum-kobalt oksid, čime je započeta era litijum-jonskih baterija kakve poznajemo danas.

John Goodenough: Naučnik iza revolucionarnog izuma

John Goodenough, američki naučnik i profesor, bio je ključna ličnost u razvoju litijum-jonske baterije. Godine 1980. Goodenough i njegov tim na Univerzitetu u Teksasu otkrili su da litijum-kobalt oksid može djelovati kao stabilan katodni materijal, omogućavajući baterijama da zadrže energiju na mnogo sigurniji način nego prethodni eksperimenti. Ovo otkriće pružilo je stabilnu osnovu za buduće baterije koje su bile lakše, punjive i pogodne za masovnu proizvodnju.

Mie Yoshino: Prvi funkcionalni model litijum-jonske baterije

Akira Yoshino, japanski hemičar, bio je još jedna važna figura u razvoju litijum-jonskih baterija. Yoshino je 1985. godine kreirao prvi funkcionalni i komercijalno upotrebljiv model litijum-jonske baterije kombinovanjem Goodenoughovog litijum-kobalt oksida sa anodom od grafita. Ova kombinacija omogućila je stabilnu i dugotrajnu bateriju koja je bila pogodna za široku upotrebu u elektronskim uređajima.

Razvoj litijum-jonske baterije i njena primjena

Litijum-jonska baterija postala je pravi proboj u energetici zahvaljujući svojoj mogućnosti ponovnog punjenja i dugotrajnosti. Prva litijum-jonska baterija komercijalizovana je 1991. godine od strane kompanije Sony, koja je prepoznala njen potencijal za primjenu u potrošačkoj elektronici. Od tada, litijum-jonske baterije su postale standardni izvor energije za mnoge uređaje širom svijeta.