Smanjenje Emisija Gasova sa Efektom Staklene Bašte u Evropskoj Uniji: Ključne Strategije i Postignuća

Smanjenje emisija gasova sa efektom staklene bašte u Srbiji i BiH: Izazovi i koraci naprijed Klimatske promjene predstavljaju globalni problem koji zahtijeva hitnu akciju na svim nivoima društva.

Gasovi sa efektom staklene bašte su gasovi u atmosferi koji zadržavaju toplotu zračenja koje dolazi od Zemlje, stvarajući efekat sličan stakleniku. Najvažniji gasovi sa efektom staklene bašte uključuju ugljen-dioksid (CO2), metan (CH4), azotni oksid (N2O), kao i fluoruisane gasove.

Ugljen-dioksid (CO2) je najzastupljeniji gas sa efektom staklene bašte i glavni uzročnik globalnog zagrijavanja. Glavni izvori CO2 emisija su sagorjevanje fosilnih goriva, deforestacija i industrijski procesi.

Metan (CH4) je drugi najvažniji gas sa efektom staklene bašte, sa značajno većim potencijalom zadržavanja toplote po jedinici zapremine u poređenju sa CO2. Glavni izvori metana uključuju poljoprivrednu proizvodnju, otpadne vode, deponije i prirodne izvore kao što su močvare.

Azotni oksid (N2O) je treći najvažniji gas sa efektom staklene bašte, sa značajnim potencijalom za zadržavanje toplote. Glavni izvori N2O emisija su poljoprivredna upotreba vještačkih đubriva, sagorjevanje fosilnih goriva i industrijski procesi.